چکیده
زمينه: تب مالت يا بروسلوز يکي ازمهم ترين زئونوزهاي شايع در سطح جهان و ايران مي باشد. از آنجايي که اين بيماري نيروي کار و توليد جامعه را بيشتر درگير مي کند، خسارت هاي مالي زيادي را بر جامعه تحميل مي نمايد. هدف اين مطالعه توصيف سيماي اپيدميولوژيک اين بيماري در شهرستان اسکو مي باشد.
روش کار: مطالعه حاضر يک مطالعه مقطعي توصيفي-تحليلي مي باشد که بر روي تمامي افرد مبتلا به تب مالت در فاصله سال هاي 1386 الي 1393 در شهرستان اسکو انجام گرفته است. کليه داده هاي فرم هاي اپيدميولوژيک تکميل شده براي بيماران در نظام مراقبت بيماري ها در نرم افزار SPSS نسخه 17 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: بيشترين فراواني بيماري در گروه سني 24-15 و کمترين فراواني در گروه سني 4-1 ساله مشاهده گرديد. از کليه موارد ثبت شده، 94.8% ساکن روستا و 5.2 % ساکن شهر بودند. ميزان بروز در کل جمعيت شهرستان، 41.15 مورد در يکصد هزار نفر مي باشد. بيشترين و کمترين فراواني به ترتيب در ماههاي ارديبهشت و آذر ديده مي شود. سابقه مصرف لبنيات غير پاستوريزه در 69.36 % موارد وجود داشت.
نتيجه گيري: افزايش ميزان بروز بيماري در سال هاي اخير را مي توان به افزايش بيماريابي، افزايش گزارش دهي نظام مراقبت آزمايشگاهي و احتمالاً پوشش کم واکسيناسيون دام ها نسبت داد. با توجه به اين که فقط حدود نيمي از دام هاي مبتلايان به بيماري بر عليه بيماري بروسلوز واکسينه شده اند و ايمن سازي مناسبترين روش جهت کنترل بيماري در دام ها مي باشد، لذا بايد به هزينه هاي واکسيناسيون دام ها به منزله سرمايه گذاري در جهت پيشگيري و کنترل بيماري تب مالت نگريست و با برنامه ريزي هاي مدون و منظم به اين امر همت گماشت.