خودارزیابی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در مورد برقراری ارتباط با بیماران در دوران پاندمی کووید-19

چکیده

زمینه. شیوه ارتباط مناسب پزشک با بیمار علاوه بر رضایت بیمار و پیروی از روش های درمانی منجر به یک ارتباط مبنی بر اعتماد بین پزشک و بیمار می شود. هدف از این مطالعه، خودارزیابی کارورزان و کارآموزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در برقراری ارتباط با بیماران در دوران پاندمی کووید-19می باشد.
روش کار. در این مطالعه مقطعی جمعیت هدف، تمامی دانشجویان مقطع کارآموزی و کارورزی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، طی آبان و آذر سال 1399 بودند. ابزار مطالعه پرسشنامه استاندارد ارتباط با بیمار بودکه توسط وکیلی و همکاران به منظور سنجش مهارت های ارتباطی میان فردی ساخته شده است. بعد از تکمیل پرسشنامه های آنلاین توسط دانشجویان، میانگین نمره خودارزیابی در برقراری ارتباط با بیمار درمقطع کارورزی و کارآموزی محاسبه و مقایسه شد. نتایج با اطلاعات دموگرافیک مانند جنسیت و نیزمقطع تحصیلی، نوع بخش و تعداد ساعات کشیک های هفتگی مورد سنجش قرارگرفت.
یافته‌ها. در این مطالعه ۱۵۲ کارآموز و کارورز پزشکی شرکت نمودند. بیش از نصف شرکت کنندگان مونث بودند (55/92 درصد). میانگین نمرات خودارزیابی شرکت کنندگان 9/78 ± 93/83 بود. میانگین نمره خودارزیابی شرکت‌کنندگان در مقاطع کارآموزی و کارورزی به ترتیب 8/13 ± 93/15 و 12/26 ± 94/51 بود. براساس مقطع تحصیلی و نوع بخش (جراحی و غیرجراحی) تفاوت معنی داری آماری در خصوص نمره خودارزیابی ارتباط با بیمار وجود نداشت ولی میانگین نمره خودارزیابی به طور معنی داری درجنس مونث بیشتر بود (p=0/044)
نتیجه‌گیری. این مطالعه نشان داد که نمره خودارزیابی اکثریت دانشجویان مقطع کارآموزی و کارورزی پزشکی درمورد برقراری ارتباط با بیمار در دوران پاندمی کووید-19 درحد متوسط می باشد. لذا آموزش مناسب، مهارت های ارتباطی دانشجویان پزشکی را ارتقا خواهد داد. همچنین مهارت های ارتباطی مورد نیاز دانشجویان ممکن است براساس اینکه با همه گیری مواجهه دارند یا نه، متفاوت باشد.

کلید واژه ها: ارتباط, دانشجوی پزشکی, کووید-19