ارتباط باورهاي مذهبي با اميد در بيماران مبتلا به سرطان

چکیده

زمينه و اهداف : سرطان تغييرات هميشگي در زندگي افراد ايجاد مي کند. اميد به عنوان راهکار و وسيله مهم رسيدن به سازگاري با سرطان شناخته شده است. بيماران براي افزايش اميد خود به حمايت هاي اجتماعي و فردي مانند باورها و اعتقادات نياز دارند. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط بين باورهاي مذهبي با اميد در بيماران مبتلا به سرطان انجام شده است.

مواد و روش ها : در اين مطالعه ي تحليلي، 220 نفر از بيماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به مرکز شيمي درماني و راديوتراپي، با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. در اين مطالعه از پرسشنامه هاي استاندارد باورهاي مذهبي آلپورت و اميد هرث جهت جمع آوري داده ها استفاده گرديد و داده ها پس از جمع آوري توسط نرم افزار SPSS13 و با استفاده از آمار توصيفي، تحليلي و رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است.

يافته ها : نتايج مطالعه حاکي از آن است که ميانگين فردي اميد بيماران (3/74±37/06) بوده، اميد با مدت زمان تشخيص، نوع سرطان (p<0/0001) و همچنين باورهاي مذهبي (p<0/01) و باورهاي مذهبي بيروني (p<0/05) ارتباط آماري معني داري داشت. باورهاي مذهبي کلي 12 درصد و باورهاي مذهبي بيروني 4 درصد از تغييرات واريانس اميد را توجيه مي کردند.

بحث و نتيجه گيري : باورهاي مذهبي نقش مهمي در بالا بردن اميد بيماران دارند. لذا تسهيل شرايط راز و نياز با خدا، چسباندن پوسترهاي مذهبي اميدوارکننده در محيط هاي درماني و برگزاري سخنراني هاي مذهبي براي بيماران توصيه مي شود.