اثر بخشي آموزش تصويرسازي ذهني بر کاهش اضطراب و افزايش شادکامي بيماران جراحي قلبي

چکیده

زمينه و اهداف : پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر بخشي آموزش تصويرسازي ذهني بر کاهش اضطراب و افزايش شادکامي بيماران قلبي صورت گرفت.

مواد و روش ها : پژوهش از نوع نيمه آزمايشي همراه با گروه آزمايش و گواه بود. روش نمونه گيري از ميان بيماران مبتلا به ناراحتي قلبي كه براي درمان به درمانگاه بيمارستان تخصصي و فوق تخصصي نورنجات شهر تبريز مراجعه نموده بودند، انتخاب شدند. براساس نمونه گيري هدفمند از ميان اين افراد، 40 نفر در مرحله اوليه انتخاب شدند و به صورت تصادفی 20 نفر در گروه كنترل و 20 نفر در گروه آزمايش قرار گرفتند. پرسشنامه هاي شادکامي و اضطراب در پيش آزمون توسط آنان تکميل شد. سپس براي شرکت کنندگان در گروه آزمايش جلسات تصويرسازي ذهني به صورت گروهي طي 10 جلسه در بيمارستان قبل از عمل جراحي قلبي برگزار شد. بعد از جلسه دهم مجدداً از افراد خواسته شد که پرسشنامه هاي مذکور را تکميل نمايند. براي تحليل داده ها از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي از تحليل کواريانس تک متغيري استفاده شد.

يافته ها : يافته هاي پژوهش نشان داد که ميانگين نمرات شادکامي گروه آزمايش نسبت به گروه کنترل به طور معناداري افزايش و ميانگين نمرات اضطراب گروه آزمايش نسبت به گروه کنترل به طور معناداري کاهش يافت (P<0/05).

نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد که تصويرسازي ذهني بر کاهش اضطراب و افزايش شادکامي بيماران مبتلا به ناراحتي قلبي مؤثر است.