چکیده
زمينه و اهداف: توجه به بهداشت فردي، ارتقاي وضعيت اقتصادي، اجتماعي و سطح بهداشتي جوامع منجر به ارتقاي کيفيت زندگي افراد و درنتيجه افزايش جمعيت سالمند در جوامع شده است. سالمندان به عنوان شهروندان ارشد جوامع در کنار نيازهاي بهداشتي، نيازهاي روحي و رواني نيز دارند که سيستم بهداشتي درماني بايد در برنامه ريزي هاي خود نسبت به آن توجه داشته باشد. اين مطالعه با هدف ارزيابي تجربه استقرار مرکز دوستدار سالمند در مرکز بهداشتي درماني زعفرانيه انجام گرفت.
مواد و روش ها: اين مطالعه يک مطالعه موردي است که اطلاعات به روش کيفي و برگزاري جلسات بحث گروهي متمرکز (3 جلسه) با سالمندان و کارشناسان مرکز دوستدار سالمند زعفرانيه تبريز در زمستان 1393 استخراج گرديد. همچنين مستندات فعاليت هاي مرکز نيز مورد بررسي قرار گرفت. تحليل داده ها با استفاده از روش تحليل محتوايي انجام شد.
يافته ها: ارائه خدمات مراقبتي ويژه سالمندان موجب ارتقاي کيفيت زندگي احساس شده توسط آنان شده است. همچنين تشکيل گروههاي همسالان و انجام فعاليت هاي گروهي تأثيرات مثبتي در روحيه سالمندان داشته و آنان را از افسردگي و انزوا دور کرده است.
نتيجه گيري : توجه به نيازهاي روحي و عاطفي سالمندان در کنار نيازهاي بهداشتي درماني آنان، مي تواند به ارتقاي کيفيت زندگي سالمندان و خانواده هاي آنان منجر گردد. ايجاد فضاهاي مشابه براي ارائه خدمات دوستدار سالمند در سطح شهر مي تواند موجب ارتقاي کيفيت زندگي سالمندان گردد.