استراتژيهاي کوچک سازي در بيمارستانهاي وابسته به دانشگاههاي علوم پزشکي شهرهاي تبريز و اردبيل

چکیده

زمينه: براي رويارويي با ناکارآمدي هاي سازمان هاي سلامت، بسياري از کشورهاي جهان استراتژي هاي متفاوتي از جمله کوچک سازي را در راستاي استفاده بهينه از منابع و کاهش هزينه هاي بيمارستان به کار مي گيرند. لذا اين پژوهش با هدف بررسي انواع روش هاي مورد استفاده براي کوچک سازي در بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشکي شهرهاي تبريز و اردبيل طراحي و اجرا شده است.

روش کار: مطالعه حاضر يک مطالعه توصيفي مي باشد که در سال هاي 93 و 94 به منظور شناسايي روش هاي کوچک سازي بيمارستان در بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشکي شهرهاي تبريز و اردبيل انجام شد. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه و روش جمع آوري، پرسش از افراد مطلع بود. روايي محتوايي پرسشنامه توسط 5 نفر از اساتيد دانشگاه علوم پزشکي در زمينه مديريت و اقتصاد سلامت تاييد گرديد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS 20 و روش هاي آمار توصيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.

يافته ها: از مجموع 13 روش کوچک سازي، در بيمارستان هاي شهر تبريز 11 روش و در بيمارستان هاي اردبيل 6 روش مورد استفاده قرار گرفته بود. واگذاري خدمات و همکاري بين بيمارستاني دو روشي بودند که بيشترين فراواني را داشتند. کاهش هزينه بعنوان مهمترين هدف کوچک سازي و ارزيابي عملکرد مهمترين مکانيزم کنترلي پس از کوچک سازي مطرح شد.

نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاکي از آن است که روش هاي کوچک سازي به خصوص واگذاري و همکاري در بيمارستان هاي دانشگاهي دانشگاه هاي علوم پزشکي تبريز و اردبيل بيشترين کاربرد را دارد. به نظر مي رسد استفاده از اين روش ها با برنامه ريزي دقيقتر، با ايجاد تنوع در روشهاي مورد استفاده و با در نظر گرفتن شرايط هر بيمارستان مي تواند در دستيابي به اهداف تعيين شده موثرتر واقع گردد.