دیدگاه سالمندان درباره مولفه های شهرهای دوستدار سالمند: یک مطالعه مقطعی

چکیده

زمینه. اخیرا مفهوم شهرهای دوستدار سالمند از سوی سازمان جهانی بهداشت به منظور توجه بیشتر به سالمندان مورد توجه قرار گرفته است. در کشور ایران نیز با توجه به تحولات جمعیتی و شرایط سنی کشور این موضوع بیشتر اهمیت پیدا کرده است. لذا این پژوهش به منظور بررسی دیدگاه سالمندان کانون های فعال دوستدارسالمند شهر تبریز در مورد مولفه های مرتبط با سلامتی شهرهای دوستدار سالمند انجام شد.
روش کار. مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی بوده و جامعه پژوهش شامل سالمندان کانون های 6 گانه شهر تبریز بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 351 نفر بوده و نمونه گیری به صورت تصادفی انجام گرفت. ابزار گرداوری داده ها، پرسشنامه استاندارد شهر دوستدار سالمند سازمان جهانی بهداشت بود. برای تحلیل داده ها، از روش های آمار توصیفی (فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آنالیز واریانس و تی تست) و با استفاده از نرم‌افزارSPSS Ver. 16 در سطح معنی داری 0/05 استفاده شد.
یافته‌ها. در مطالعه حاضر 351 سالمند مشارکت داشتند که 62/1 درصد زن و 37/9 مرد بودند. اکثریت سالمندان (78/91 درصد) سن بین 65 تا 75 سال داشتند. از بین 4 مولفه مورد بررسی، مولفه بهداشتی درمانی بیشترین میانگین را داشت (11/81±44/57) و بعد از آن مولفه های احترام اجتماعی با میانگین نمره (11/5± 38/5)، مشارکت در روابط اجتماعی (9/12± 34/8) و شاخص فرهنگی تفریحی (10/54±32/86) قرار داشتند (دامنه 1-100). بین جنس و تاهل با مولفه فرهنگی-تفریحی ارتباط معنی داری مشاهده شد (P=0/002).
نتیجه‌گیری. با توجه به اینکه هیچ یک از 4 مولفه ی بررسی شده از شاخص های شهرهای دوستدار سالمند در شهر تبریز در حد استاندارد نبودند، بنابراین لازم است مدیران سازمان های متولی سالمندی برای رسیدن به شرایط مطلوب تلاش بیشتری انجام دهند.

کلید واژه ها: شهر دوستدار سالمند, سالمندی, استانداردها