چکیده
زمینه. تحول در بخش بهداشت ایران براساس برنامه طرح تحول نظام سلامت از سال ۱۳۹۳ اجرا گردید، مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات این طرح انجام شد.
روش کار. این پژوهش مقطعی، به صورت کیفی با هدف کاربردی بر روی 27 نفر از مشارکت کنندگان در سال 1399 انجام شد. ابزار گردآوري دادهها، راهنمای مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. پس از تصویب طرح در کمیته اخلاق دانشگاه پژوهشگران به محل کار کارکنان مراجعه می کردند و از آنها مصاحبه انجام می گرفت. جهت خدمت گیرندگان پژوهشگر به مراکز خدمات جامع سلامت مراجعه و مصاحبه را انجام می داد. تمام مصاحبه ها ضبط و روزانه بر روی کاغذ پیاده سازی می شد. در نهایت و به روش تحلیل محتوا، کدگذاری انجام گرفت.
یافتهها. پس از تحلیل مصاحبه ها تعداد 10 طبقه فرعی و 5 طبقه اصلی (ارایه خدمات، منابع انسانی، زیرساختها، آموزش، دریافت کنندگان خدمت) استخراج گردید.
نتیجهگیری. آموزش مناسب، کیفیت خدمات، حمایت مالی، نیروی انسانی ماندگار و متخصص، به عنوان عواملی راهگشا جهت رفع چالش های موجود در طرح تحول سلامت می باشد. از سوی دیگر با توجه به اینکه یکی از ابزارهای نظام سلامت برای تحقق طرح تحول سلامت نیروی انسانی است، لذا توانایی و انعطاف پذیری پرسنل نقش مهمی را در سرعت ارایه خدمات و کیفیت خدمات ایفا می کنند، همچنین به کارگیری نیروهای متخصص و آموزش آنها وجود عدالت در پرداختی آنها و توجه به متخصصین مدیریت در تصمیم سازی و سیاستگذاری باعث بهبود عملکرد نظام سلامت می شود.
کلید واژه ها: تبیین تجارب, طرح تحول نظام سلامت, بهداشت