چکیده
علي رغم آنکه در انتشار مقالات تا حدود زيادي رعايت حق نويسندگان و ترتيب اسامي از حساسيت قابل توجهي برخوردار مي باشد اما در نشر کتب و گزارش هاي جمعي، به ويژه آن هايي که نويسندگان آن تعداد کثيري مي باشند، به اين مهم به ميزان کفايت توجه نمي گردد. با افزايش همکاري هاي پژوهشي، نويسندگي و رعايت اصول اخلاقي مرتبط با آن به تدريج به عنوان يکي از موضوع هاي بسيار پيچيده قلمداد مي گردد. اهميت استناد در جهت رعايت حق مالکيت يکي از موضوع-هاي قابل توجه در اين زمينه مي باشد؛ اما تاکنون در فعاليت هاي پژوهشي و نشر آن ها در قالب کتاب يا گزارش، اجماع لازم براي تعريف نويسندگان حاصل نشده است. اين موضوع با مضامين اخلاقي و صداقت علمي گره مي خورد؛ چرا که به طور شفاف دلالت بر اين امر دارد که چه کسي مسئول و صاحب کار انتشار يافته است. به عنوان يک اصل کلي، مسئوليت رعايت اخلاق در نشر نتايج پژوهش ها و آثار علمي بر عهده کليه پژوهشگران و نه فقط پژوهشگر اصلي (مدير اجرايي پروژه) است. مطالعات انجام شده نشان مي دهد آن چه که در مورد نويسندگان مقالات حاکم مي-باشد از جمله: 1. مشارکت و همکاري قابل توجه در درک، طراحي، جمع آوري و تحليل و تفسير داده ها 2. مشارکت در تهيه چارچوب مقاله يا بازبيني و ويرايش آن؛ در مورد نويسندگان کتاب نيز صادق مي باشد (1). يکي از مسايل مهم قابل توجه در هنگام تدوين کتاب زماني است که مسئوليت تهيه و تدوين بخش يا بخش-هايي از آن به فرد يا افرادي محول شده است. از جمله سؤالات مهمي که در اين خصوص مطرح مي شود اين است که آيا من مي توانم به عنوان يکي از نويسندگان اين کتاب باشم 1- چنانچه در تهيه اين کتاب من فقط ايده دهنده بوده ام، 2- مسئوليت گردآوري و تدوين بخشي از کتاب به من محول شده است؛ اما بدلايل مختلف من نتوانسته ام آن را انجام دهم و از فرد ديگري براي اين کار کمک گرفته ام 3- با اضافه کردن نام من مقبوليت و شانس چاپ کتاب بالا مي رود.
کلید واژه ها: نامه به سردبیر