رابطه سبک زندگي و اميد به زندگي با بهزيستي روان شناختي بيماران مبتلا به مولتيپل اسکلروسيس ( ام اس)

چکیده

زمينه و اهداف : هدف اين اين پژوهش بررسي رابطه سبک زندگي و اميد به زندگي با بهزيستي روان شناختي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسکلروسيس بود.

مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگي بود. و جامعه مورد پژوهش کليه افراد 19 تا 40 سال مبتلا به بيماري ام اس ساکن شهر تهران بودند که از ميان آنها تعداد نمونه 234 نفري از بيماران عضو انجمن ام اس تهران و تحقيقات بيمارستان سينا به صورت در دسترس انتخاب شد.

يافته ها: نتايج ضرايب رگرسيون نشان داد، سبک زندگي به‌تنهايي ضريب 0.686 و با ورود متغير دوم در مرحله دوم سهم متغير سبک زندگي 0.617 و متغير اميد در زندگي داراي ضريب 0.522 بودند. کليه متغيرهاي مستقل پژوهش نيز با 99 درصد اطمينان سهم معناداري (0.01≥ P) در پيش‌بيني متغير وابسته داشتند. همچنين بين سبک زندگي و بهزيستي روان شناختي ، بين دو متغير رابطه مثبت وجود داشت که اين مقدار همبستگي ازنظر آماري با 99 درصد اطمينان معنادار بود.همچنين بين اميد به زندگي و بهزيستي روان شناختي نيز رابطه مثبت و معناداري وجود داشت.

نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر مي توان نتيجه گرفت که سبک زندگي و اميد به زندگي مي تواند بهزيستي روانشناختي در بيماران مبتلا به ام اس را پيش بيني نمايد.