ارزيابي بهره‌مندي زنان باردار از مراقبت‌هاي دوران بارداري در استان آذربايجان شرقي

چکیده

زمينه و اهداف: مراقبت‌هاي نامناسب در دوران بارداري مي‌تواند منجر به نتايج نامطلوب، ازجمله زايمان زودرس و وزن کم هنگام تولد شود. يکي از شاخص‌هاي جديد، دقيق و جامع، اندازه‌گيري کفايت استفاده از مراقبت‌هاي دوران بارداري است. اين مطالعه با هدف ارزيابي بهره‌مندي زنان باردار از مراقبت‌هاي دوران بارداري در استان آذربايجان شرقي در سال ۹۲-1387 است.

مواد و روش ها: اين مطالعه به‌صورت کوهورت گذشته‌نگر با حجم نمونه ۱۱۴۲ نفر در گروه هدف زنان باردار استان آذربايجان شرقي در فاصله زماني سال‌هاي 92-1387 انجام شد. اطلاعات از دفتر ممتد مراقبت مادران باردار و پرونده خانوار استخراج شد. آناليز داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل و آناليز واريانس يک‌طرفه و با استفاده از نرم‌افزار Stata11 انجام شد.

يافته ها: ميانگين سني و انحراف معيار زنان باردار 5.81 ± 26.31 بود. بيش‌تر زنان باردار زايمان به‌موقع 86.39٪ (۹۶۵ نفر)، سزارين 50.36 ٪(۵۵۴ نفر)، مراقبت کافي97.1۷ ٪ (۱۰۶۳)، شروع مراقبت در سه‌ماهه اول بارداري 97.78 (۱۱۰۱ نفر) و مقدار هموگلوبين (g/dl) 13.2-۱۱ (نرمال) در سه‌ماهه اول بارداري 58.66 ٪داشتند. پوشش حداقل چهار مراقبت توسط بهورز و مراقب سلامت بيش از ۹۷٪ است. 90.21٪ زنان در طي دوره بارداري حداقل ۳ نوبت توسط ماماهاي مراکز سلامت جامعه، 97.6۷٪ حداقل يک نوبت توسط پزشک خانواده و ۷9.۷7 ٪حداقل يک نوبت توسط متخصص زنان ‌و ‌زايمان مراقبت شده‌اند. هرچه تعداد مراقبت‌هاي بارداري زياد باشد کم‌وزني هنگام تولد به‌طور معناداري کمتر است.

نتيجه گيري: بهره‌مندي زنان باردار از مراقبت‌هاي دوران بارداري با دستورالعمل‌هاي کشوري و توصيه‌هاي سازمان جهاني بهداشت در ارتباط با تعداد مراقبت‌هاي انجام‌شده هم‌خواني دارد.