چکیده
زمينه و اهداف : روند کنوني تصادفات ترافيکي نشان مي دهد که مرگ و مير ناشي از حوادث ترافيکي در صورت عدم مداخله تا سال 2030 به عنوان پنجمين علت مرگ ومير در جهان شناخته خواهد شد. مداخلاتي مانند مداخلات سال 1384 پليس راهور مي توانند باعث تاثير شگرفي در کاهش آمار تصادفات شوند.
مواد و روش ها : مطالعه به صورت اکولوژيک به بررسي روند آمار مرگ و مير ناشي از تصادفات و برخي از متغير هاي موثر بر آن در ايران و سه کلان شهر تهران، خراسان رضوي و فارس در سال هاي 85 تا 89 مي پردازد .
يافته ها : در مجموع پنج سال تعداد 120070 مورد مرگ در کل کشور به دنبال تصادفات ترافيکي اتفاق افتاده است که با توجه به آمار پنج سال گذشته قبل از آن با 121166 مرگ، تعداد1096 مورد مرگ کاهش داشته ايم. در نمودار يک روند مرگ و مير در تمام گرو ه هاي سني در دو سال ابتدايي بعد از شروع مداخلات پليس راهور در سال 1384 کاهش داشته است و در سه سال انتهايي مطالعه به غير از دو گروه سني 11 تا 17 سال و 18 تا 24 سال که روند کاهشي داشته است ساير گروه هاي سني تقريبا روندي ثابت داشته اند.
بحث و نتيجه گيري : شواهد نشان دهنده تاثير شگرف و مثبت قوانين و فرهنگ سازي هاي انجام شده در سال 84 مي باشد که مي توان با ايجاد قوانين مقتضي و تکميل قوانين موجود توسط مجلس ، دولت و پليس راهور در ساله هاي آتي هم شاهد چنين کاهشي بود.