بررسی توان خود مراقبتی بیماران دیابتی مراجعه کننده به درمانگاه های علوم پزشکی تبریز

چکیده

زمينه و اهداف: مهمترین راهبرد کنترل بیماری دیابت، مراقبت از خود می باشد. این مطالعه با هدف تعیین توان خودمراقبتی افراد مبتلا به دیابت مراجعه کننده به درمانگاه های دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گردید.

مواد و روش ها: در این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی،350 فرد مبتلا به دیابت مراجعه کننده به درمانگاه های دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1394مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه توبرت و همکاران(2000) جمع آوری گردید. داده‌ها با نرم افزار SPSS 23 و با استفاده از آزمون کای دو وتحلیل واریانس یک طرفه تحلیل گردیدند.

يافته ها: 93/1 درصد افراد مشارکت کننده در مطالعه مبتلا به بیماری دیابت نوع دوم بودند. میانگین توان خودمراقبتی واحدهای پژوهش(3/4 از 7) در حد متوسط بود. رایج ترین رفتار خودمراقبتی انجام شده مصرف به موقع داروها بود(5/79 از 7) و اقداماتی مثل فعالیت بدنی، ورزش و بررسی مداوم کفش ها عمومیت کمتری داشت. متغیرهایی از قبیل سن ،جنسیت، سابقه بیماری و تحصیلات ارتباط معنی داری با توان خودمراقبتی افراد داشتند. هم چنین بیشترین پایش عوارض بیماری مربوط به انجام آزمایش هموگلوبین ای وان سی(در 78/6 درصد از افراد) بوده ومراجعه به چشم پزشک، دندانپزشک و تزریق واکسن آنفلونزا در مرتبه های بعدی قرار داشت.

نتيجه گيري: با توجه به نقش مهم فعالیت های خودمراقبتی در کنترل بیماری دیابت لازم است پزشکان در حین مداخلات با بررسی رفتارهای مراقبت از خود بیماران و تعیین نیازهای خودمراقبتی آنان، برنامه ریزی های لازم را برای ارتقای رفتارهای مراقبت از خود بیماران تدوین و اجرا نمایند.