اثربخشی آموزش خودکارآمدی درد بر بهبود عملکرد جسمی بیماران مبتلا به سرطان در بیمارستان امید ارومیه

چکیده

زمينه و اهداف: با توجه به شیوع مشکلات روان‌شناختی در بیماران سرطانی، برخی از گزارش‌‌ها اثربخشی مدل خودکارآمدی را مقدم بر درمان‌های روانشناختی مرسوم قبلی برای افزایش رفاه بیماران سرطانی دانسته‌اند، بر‌اين اساس هدف اين پژوهش تعیین اثربخشی آموزش خودکارآمدی درد بر بهبود عملکرد جسمی بیماران مبتلا به سرطان بیمارستان امید شهرستان ارومیه بود.

مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر آزمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران مبتلا به سرطان بیمارستان امید ارومیه در سال 1397 بودند.نمونه شامل 40 بیمار مبتلا به سرطان بیمارستان امید ارومیه بود و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابتدا پیش آزمون کیفیت زندگی بعمل آمد و سپس مداخله مبتنی بر خودکارآمدی درد طی 10 جلسه 90 دقیقه‌اي، هر هفته یک جلسه اجرا شد. پس از اتمام جلسات مجدداً آزمون کیفیت زندگی جهت پس آزمون روی دو گروه اجرا گردید. داده‌‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

يافته ها: تحلیل داده‌‌ها نشان داد که بین میانگین نمره‌هاي پس‌آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود داشت، (P <0/01). به نحوی که آموزش خودکارآمدی درد موجب بهبود علایم کیفیت زندگی در گروه آزمایش شده است (P <0/01).

نتيجه گيري: با توجه به تأثير مثبت آموزش خودکارآمدی درد، استفاده از ‌اين ظرفیت‌‌ها و آموزشها در برنامه‌ریزی اقدام‌هاي بهداشت روانی به خصوص در مورد بیماران سرطانی توصیه مي‌شود.