چکیده
زمينه و اهداف: لیشمانیوز احشایی یک بیماری مشترک بین انسان و دام بوده و درشمال غرب ایران بصورت آندمیک می باشد و سالانه 300-100 مورد مثبت گزارش می گردد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت پراکندگی مکانی لیشمانیوز احشایی در استان آذربایجان شرقی می باشد.
مواد و روش ها: این یک مطالعه مقطعی گذشته نگر می باشد که از سال 89-96 بر روی بیماران لیشمانیوز احشایی انجام یافت که بر اساس آنالیز درون یابی تحلیل شده است و از نرم افزارهای SPSS 25 و ArcMap10.4.1 استفاده گردیده شد.
يافته ها: تعداد کل 78 بیمار در طول مطالعه شناسایی گردید که 57/7 درصد ساکن مناطق روستایی و 42/3 درصد از مناطق شهری بودند. بیش از 90 درصد موارد بیماری در سنین زیر 5 سال اتفاق افتاده است. قسمت شمال شرق این استان که دارای میانگین بارش بیشتر و دمای معتدل تری می باشد به عنوان منطقه پر خطر بروز بیماری و یک نقطه داغ بیماری در بین شهرستان های کلیبر و اهر شناسایی شد.
نتيجه گيري: لیشمانیوز احشایی در استان آذربایجان شرقی از سال 93 به میزان 3-4 برابر افزایش یافته است و ساکنین مناطق مرزی با استان اردبیل و کشور آذربایجان در معرض خطر انتقال این بیماری قرار دارند.