وضعیت موجود تعاملات حرفه ­ای بین دانشکده ­پزشکی و بیمارستان­های ­آموزشی از دیدگاه مدیران، مطالعه موردی: دانشگاه علوم ­پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران

چکیده

زمینه. تربیت پزشکان ماهر و بهره­ مندی دانشجویان پزشکی از آموزش و به ­ویژه آموزش بالینی در گرو تحقق اهداف دانشکده­ های پزشکی و بیمارستان­های آموزشی بوده که از طریق ارتباطات و تعاملات بین این دو مؤسسه در قالب سیاست­ها، قوانین، مقررات و تفاهم­ نامه­ های مختلف می­باشد. هدف این مطالعه تعیین وضعیت موجود تعاملات حرفه ­ای بین دو موسسه در دانشگاه علوم پزشکی ایران بود.
روش کار. مطالعه حاضر با بهره­ گیری از رویکرد کمّی، به لحاظ هدف کاربردی، به روش توصیفی و از نظر شیوه جمع ­آوری اطلاعات پیمایشی بود، که در سال 1400 انجام شد. افراد مرتبط با پژوهش، مسئولین دانشکده­ پزشکی، مسئولین بیمارستان­های آموزشی و مسئولین مرتبط در ستاد دانشگاه علوم پزشکی ایران برای نمونه­ گیری انتخاب شدند. پرسشگری به ­صورت تمام شماری و به تعداد 105 نفر بود. جهت گردآوری داده ­ها از پرسشنامه­­ پژوهش‌گرساخت استفاده شد. تجزیه ­و­تحلیل داده ­ها با استفاده از نرم ­افزار SPSS انجام شد.
یافته‌ها. با توجه به تحلیل داده­ ها، وضعیت موجود تعاملات حرفه ­ای بین دانشکده پزشکی و بیمارستان‌های آموزشی در حوزه­ های مختلف تعاملی عبارتند از (0 کمترین و 10 بیشترین): آموزش و پژوهش: 5/68، حکمرانی: 4/79، بودجه و امور مالی: 3/83، منابع انسانی: 4/74، ارائه خدمات سلامت: 4/55، منابع فیزیکی و تجهیزات: 4/76 و زنجیره تامین: 4/27.
نتیجه‌گیری. با توجه به وضع موجود تعاملات دانشکده پزشکی و بیمارستان­های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران ارتقاء این تعاملات ضروری است. توجه اعضای هیئت علمی به آموزش، تعدیل اعمال درمانی پرتکرار، معرفی فراگیران به بیمارستان آموزشی طبق برنامه مشخص، تعریف پروژه ­های مشترک پژوهشی، بازنگری ساختار سازمانی و اختیارات، تخصیص بودجه مورد نیاز، برگزاری کارگاه­های مشترک برای کارکنان دو مؤسسه، پرداخت­های عادلانه، استفاده بهینه از فضا و تجهیزات آموزشی و راه ­اندازی سامانه­ های نظارتی پویا نقش مهمی در ارتقاء تعاملات دو موسسه دارد.