تحلیل استاندارد‌های نسل دوم اعتباربخشی موسسه‌ای دانشگاه‌های علوم پزشکی از دیدگاه خبرگان: یک مطالعه کیفی

چکیده

زمینه. دانشگاه‌ها برای مدیریت کیفیت آموزشی، ارتقای منابع فیزیکی و تجهیزات آموزشی و نیروی انسانی خود، نظام ارزیابی متناوبی ایجاد کرده و انجام اعتباربخشی را در فرآیند‌های جاری خود نهادینه نمودند. هدف این پژوهش تحلیل کیفی نسل دوم نظام اعتباربخشی موسسات آموزشی در دانشگاه علوم پزشکی تبریز می‌باشد.

روش کار. پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی با رویکرد استقرایی می‌باشد که در دانشگاه علوم پزشکی تبریز، بین سال‌های 1401-1398 انجام شده است. نمونه‌گیری به روش هدفمند و جمع‌آوری داده‌ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با 34 نفر از مدیران، مسئولین دفاتر توسعه و کارشناسان درگیر در برنامه اعتباربخشی موسسات آموزشی انجام شد. برای اعتبارسنجی مطالعه از چهار معیار گوبا و لینکلن (Guba & Lincoln) شامل؛ مقبولیت، اطمینان‌پذیری، باورپذیری و انتقال‌پذیری استفاده شدو متن مصاحبه‌ها به روش تحلیل محتوا بااستفاده از نرم‌افزار تحلیل کیفی MAXQDA20 آنالیز گردید.

یافته‌ها. نتایج تحلیل محتوا، استخراج 204 کد اولیه، 9 مقوله فرعی و 2 مقوله اصلی (نقاط قوت و نقاط ضعف محتوا) می‌باشد. مقوله‌های فرعی نقاط قوت عبارتند از استانداردسازی، ارتقای فرآیند‌های آموزشی، توسعه حیطه‌های ارزیابی، مهندسی مجدد ساختار آموزش، الگو گیری از تجربیات جهانی و شفافیت در سنجه‌ها و مقوله‌های فرعی نقاط ضعف شامل ضعف ساختاری، ضعف روایی و وجود ابهام در سنجه‌ها می‌باشد.

نتیجه‌گیری. فرایند تحلیل محتوای استاندارد‌های اعتباربخشی موسسات آموزشی به‌صورت دوره‌ای و اخذ بازخوردهای متناوب منجر به ارتقاء سطح استاندارد‌ها و عینی شدن ارزیابی فعالیت‌ها خواهد شد که آن هم نهایتا ارتقای کیفیت آموزشی و پویایی جامعه را در پی خواهد داشت.