تجمع خانوادگی رفتارهای پرخطر جنسی در شمال غرب ایران: یک مطالعه مقطعی

چکیده

زمینه. بر اساس شواهد متعدد، وجود تجمع خانوادگی نقش حیاتی در تعیین و توسعه روش‌های پیشگیری و درمان بیماری و رفتارهای پر خطر دارند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، برآورد شیوع رفتارهای پرخطر جنسی و تعیین تجمع خانوادگی آن به تفکیک مادر- فرزند، پدر- فرزند، بین همسران و بین فرزندان در سال 1401 در تبریز می‌باشد.
روش کار. بررسی حاضر در سال 1401 به روش مقطعی بر روی 822 نفر در شهر تبریز انجام گرفت. در این بررسی سرپرستان هر یک از خانواده‌ها به عنوان پروبند در نظر گرفته شدند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از لیست مراجعین روزانه به کلینیک پزشک خانواده بیمارستان اسدآبادی انتخاب می‌شدند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های استاندارد رفتارهای پرخطر و سطح اقتصادی- اجتماعی که به روش خوداظهاری تکمیل می‌شدند انجام گرفت. برای ارزیابی تجمع خانوادگی از معادله برآورد تعمیم‌یافته نوع دو (GEE2) استفاده شد. سطح معنی‌داری در آزمون‌ها 05/ 0 در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار STATA نسخه 17 انجام گرفت.
یافته‌ها. از افراد شرکت کننده 47/ 95 درصد به سوالات جواب کامل داده بودند. شیوع رفتار جنسی پرخطر در میان شرکت‌کنندگان 61/ 18 درصد گزارش شد. از لحاظ رفتار پرخطر جنسی بین پدران-فرزندان ((45/ 4-4/ 1):CI و 95 درصد، 34/ 2=OR) تجمع خانوادگی چشمگیر و معنی‌داری مشاهده شد. بین مادران- فرزندان نیز از لحاظ داشتن رفتار جنسی پرخطر تجمع خانوادگی معنی‌داری مشاهده شد ((9/ 3-3/ 1):CI و 95 درصد، 88/ 1=OR).
نتیجه‌گیری. براساس نتایج بررسی حاضر تجمع خانوادگی قابل ملاحظه‌ای به‌ویژه بین پدر-فرزند و مادر-فرزند برای رفتارهای پرخطر جنسی وجود داشت. در این بررسی بدون توجه به تفکیک علل محیطی یا ژنتیکی نشان داده شد که اعضای یک خانواده نقش ویژه‌ای در بروز رفتار پرخطر جنسی بر روی یکدیگر دارند.