زینب نیک نیاز
1 ، رضا مهدوی
2 ، مژگان اخوان صباغ
3 ، لیلا نیک نیاز
4 ، مسعود شیرمحمدی
1* 1 مرکز تحقيقات بيماري هاي گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکي تبريز، تبريز، ايران
2 مرکز تحقيقات تغذيه، دانشگاه علوم پزشکي تبريز، تبريز، ايران
3 کميته تحقيقات دانشجويي، دانشگاه علوم پزشکي تبريز، تبريز، ايران
4 مرکز تحقيقات مديريت خدمات بهداشتي، دانشگاه علوم پزشکي تبريز، تبريز، ايران
چکیده
زمينه و اهداف: با توجه به محدوديت هاي بالاي رژيم فاقد گلوتن، به نظر مي رسد تنوع رژيم بيماران مبتلا به سلياک تحت تأثير قرار مي گيرد؛ لذا جهت ارائه ی توصيه هاي رژيمي اختصاصي به اين بيماران نياز است مطالعه اي در زمينه ی بررسي تنوع رژيم اين بيماران انجام گيرد. بنابراین هدف از مطالعه ی حاضر، بررسي نمره ی تنوع رژيمي در بيماران بزرگسال مبتلا به سلياک مي باشد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه ي مقطعي، 130 بيمار بزرگسال مبتلا به سلياک به صورت تصادفي از ليست بيماران ثبت شده در مرکز ثبت بيماران سلياک استان آذربايجان شرقي انتخاب شدند. از پرسشنامه ی تکرر غذايي 80 موردي براي تعيين مصرف مواد غذايي استفاده شد. جهت تعيين نمره ی تنوع رژيم، مواد غذايي به 5 گروه اصلي و 23 زير گروه تقسيم شده و اگر فردي حداقل نصف سروينگ توصيه شده از آن گروه يا زيرگروه را مصرف نمايد، به عنوان مصرف کننده در نظر گرفته ميشود. نمره ي کل بين 0 تا 10 و نمره ي هر زير گروه بين 0 تا 2 است. مقادير بالاتر نمره ي تنوع رژيمي نشاندهنده ي تنوع بيشتر بوده و نمره ی تنوع رژيمي <3 نشاندهنده ي تنوع کم، 3-5 تنوع متوسط و بيشتر از 6 تنوع بالاي رژيم بود. جهت آناليز آماري از نرمافزار SPSS استفاده شد و براي مقايسه ی نمره ي تنوع رژيمي در 2 گروه بيماران پايبند به رژيم و غيرپايبند به رژيم از آزمون کوواريانس با تعديل بر عوامل مخدوش کننده شامل سن، جنس، نمايه ی توده ی بدني، دريافت انرژي، مدت زمان بيماري و دريافت رژيم فاقد گلوتن استفاده شد.
يافته ها: ميانگين سني بيماران 8/61±36/74 سال بود. ميانگين نمره ي کل تنوع رژيمي 1/36±3/97 بود. بيشترين نمره ی تنوع رژيمي مربوط به گروه ميوه ها (0/68±1/42) و کمترين نمره ي تنوع رژيمي مربوط به گروه گوشت (0/46±0/40) بود. نتايج آزمون کواريانس نشان داد که تفاوت معني داري بين 2 گروه پايبند و غيرپايبند به رژيم فاقد گلوتن از نظر نمره ي شاخص کل تنوع رژيم و زيرگروه هاي تشکيل دهنده ي آن وجود نداشت (P>0/05). نمره ی کل تنوع رژيمي در 22/5 درصد بيماران زير 3، در 73/3 درصد از بيماران بين 3 تا 5 و در 4/16 درصد بيماران 6 و بالاتر از آن بود.
نتيجه گيري: براساس نتايج مطالعه ی حاضر، بيماران مبتلا به سلياک از نظر شاخص تنوع مصرف انواع مختلف گروه هاي غذايي نمره ی پاييني داشتند؛ لذا از نظر عملي بايد آموزش هاي لازم براي بيماران مبتلا به سلياک از نظر استفاده از جايگزين هاي بدون گلوتن جهت افزايش تنوع رژيمي ارائه گردد.
کلید واژه ها: بيماري سلياک, رژیم, رژيم فاقد گلوتن, افراد سالم