چکیده
زمينه و اهداف : کم کاري مادرزادي تيروئيد يکي از شايع ترين علل قابل پيشگيري عقب ماندگي ذهني مي باشد که تنها در صورت تشخيص و درمان زودرس و به موقع قابل پيشگيري است. هدف از اين مطالعه بررسي شيوع کم کاري مادرزادي تيروئيد در نوزادان زنده متولد شده شهرستان آذرشهر در سال 90 مي باشد.
مواد و روش ها : اين بررسي يک مطالعه توصيفي مقطعي مي باشد که به روش سرشماري بر روي 1775 نوزاد زنده متولد شده شهرستان آذرشهر در سال 1390 انجام پذيرفته است. در اين راستا از پاشنه پاي تمامي نوزادان، ترجيحاً در روز 5-3 تولد توسط اتولانست نوزادان 4 قطره خون تهيه و به کاغذ فيلتر Whatman® 903 منتقل گرديده و به روش الايزا از نظر TSH مورد بررسي قرار گرفته است.
يافته ها : درصد پوشش برنامه 95.9% بود. شيوع بيماري برابر يک مورد در 887 تولد زنده به دست آمد. 52.4% موارد پسر بودند. نمونه گيري جهت انجام غربالگري در 84.6% نوزادان در روزهاي 3 تا 5 تولد و در 14.8% در روزهاي 6 تا 21 انجام شد. از کل نوزادان غربالگري شده 97.5%TSH کمتر از 5 داشتند و TSH %1.6 در محدوده 9/9-5 قرار داشت. فراخوان براي آزمايش مجدد 1/7% بود که از اين ميان دو نفر بيمار هيپوتيروئيدي تشخيص داده شدند. سن متوسط زمان شروع درمان در نوزادان مبتلا 20/5 روز بود.
بحث و نتيجه گيري : به دليل شيوع بالاي هيپوتيروئيدي در مقايسه با شيوع جهاني و ساير نقاط کشور، ادامه برنامه غربالگري در اين شهرستان لازم الاجرا مي باشد.