چکیده
زمینه و اهداف : برنامه تعميرات اساسي (اورهال) يكي از برنامه‌هاي حساس، مخاطره آميز و گسترده در صنعت نفت می باشد كه به علت بالا بودن میزان وقوع حوادث در طول اجرای برنامه، نیاز به بررسی‌دقیق علل و عوامل ایجاد کننده و پیشگیری از وقوع آن می باشد. مطالعه حاضر بصورت توصیفی-تحليلي جهت بررسی میزان و علل وقوع حوادث شغلي رخ داده در طول یک دهه اجرای برنامه های تعميرات اساسي يكي از شركت‌هاي صنايع نفتي طراحی گردید.
مواد و روش ها : ابتدا داده هاي مطالعه شامل پارامترهاي دموگرافيك (سن و وضعيت تأهل)، سابقه كار و سال وقوع، عضو، نوع، ماهيت آسيب ديدگي و علت حادثه می باشد، از پرونده افراد حادثه دیده استخراج گردید. سپس داده های جمع آوری شده وارد نرم افزار SPSS 11 شده و با استفاده از تست های آماری تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها : نتایج بررسی داده ها نشان داد که در مدت ده سال23 فقره حادثه در طول برنامه های تعمیرات اساسی اتفاق افتاده که بيشترين میزان حادثه (43.5%) در سال 86 و كمترين میزان (4.3%) در سال 82 به وقوع پيوسته است. میانگین سنی افراد حادثه دیده 11.2± 30.2 سال بوده که بيشترین میزان (56.5%) افراد حادثه دیده در رده سني30-21 سال و کمترین میزان (13%) در رده سنی40-31 و بالای 50 سال رخ داده است. اندام های تحتاني52.2% و فوقاني 47.8% اعضاء حادثه دیده را تشکیل داده که بيشترين علت وقوع (73.9%) حادثه اعمال ناایمن (بی‌احتیاطی، کار ناایمن و عدم وجود مهارت) و کمترین علت وقوع (4.3%) شرایط محیطی (لغزندگی محیط) گزارش شده است.
بحث و نتیجه گیری : در این مطالعه اعمال ناایمن مهمترین فاکتور ایجادکننده حوادث شغلی بودند. لذا ضروری است جهت کاهش میزان حوادث در طول تعمیرات اساسی، برنامه های آموزشی مرتبط با ایمنی برای کارگران برگزار شود. هچنین استفاده از نظرات کارشناسان واحد HSE و نظارت دقیق بر اجرای قوانین و فراهم کردن و استفاده بجا و مناسب از وسایل حفاظت فردی می تواند در پیشگیری از حوادث مؤثر باشد.