ارتقای آموزش اطلاع‌رسانی پزشکی از طریق روش‌های یادگیری تعاملی: یک خلاصه سیاستی

چکیده

زمینه. روش‌های فعال آموزش و یادگیری می‌توانند به طور قابل توجهی اثربخشی یاددهی را افزایش دهند. علیرغم تاکید تحقیقات متعدد هنوز اعضای هیت علمی کتابداری و اطلاع‌رسانی از روش‌های تدریس سنتی غیرفعال مانند سخنرانی استفاده می‌کنند. این خلاصه سیاستی قصد دارد اهمیت بکارگیری روش‌های تدریس نوین و فعال را در برنامه درسی برای بهبود و ارتقای آموزش بیان نماید.

روش کار. برای تهیه این خلاصه سیاستی، شواهد مستخرج از تحقیق مقطعی- توصیفی اصیل و داده‌های گردآوری شده از مطالعات منتشر شده قبلی در پایگاه‌های اطلاعاتی استفاده شد. برای تهیه شواهد داخلی، از مطالعه مقطعی چند ابزاری استفاده شد که در آن روش‌های تدریس مورد استفاده اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های مختلف به‌صورت مطالعه میدانی و از طریق پرسش‌نامه با سوالات باز در مورد روش‌های تدریس مورد استفاده اعضا برای تدریس هر یک از دروس رشته به‌دست آمد، و در مرحله بعدی به‌صورت گروه بحث متمرکز، روش‌های تدریس کاربردی از طریق مصاحبه با 10 نفر از صاحب‌نظران (اعضای هیئت علمی و صاحب‌نظران در حوزه آموزش عالی) تا رسیدن به اشباع نظری انجام شد. برای گردآوری شواهد خارجی نیز از مرور متون در پایگاه‌های اطلاعاتی و منابع معتبر داخلی و خارجی استفاده شد.

یافته‌ها. گزینه ­های سیاستی شامل بازنگری در برنامه درسی آموزشی رشته کتابداری و اطلاع‌رسانی پزشکی، توسعه مهارت‌های تدریس فعال در بین اعضای هیئت علمی، ایجاد نظام ارزیابی و مشوق‌های آموزشی استخراج گردید.

نتیجه‌گیری. با توجه به گسترش و کاربرد روش‌های تدریس نوین و فعال و مزایای این‌گونه روش‌های تدریس در میزان یادگیری فراگیران، لازم است کوریکولوم درسی رشته کتابداری و اطلاع‌رسانی پزشکی بازنگری گردیده و روش تدریس فعال کاربردی در طرح درس هر درس وارد شود و گروه‌ها نیز بر حسن اجرای استفاده از روش‌های فعال از طریق ارزیابی و پایش آموزشی و ارائه مشوق‌های لازم در ارتقا هیئت علمی و ارائه گرنت آموزشی اقدام نمایند.