رابطه میان حمایت سازمانی ادراک‌شده و بازآفرینی شغل در پرستاران بیمارستان: نقش تعدیل‌گر درهم‌تنیدگی شغلی

چکیده

زمینه. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین حمایت سازمانی ادراک شده و بازآفرینی شغل با در نظر گرفتن نقش تعدیل گر درهم تنیدگی شغلی پرستاران بود. سه بعد اصلی در نظر گرفته شده برای مفهوم بازآفرینی شغل عبارت بودند از: بازآفرینی وظیفه‌ای، بازآفرینی رابطه‌ای و بازآفرینی شناختی.
روش کار. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی، از لحاظ روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها پیمایشی بود که بین پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم انجام گرفت. نمونه مطالعه شامل 269 نفر از پرستاران بود که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسش نامه های استاندارد اسلمپ و ولابرودیک (۲۰۱۳)، ایزنبرگر و همکاران (۱۹۸۶) و فلپس و همکاران (2009) استفاده شد. تحلیل داده با روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart PLS3.2.6 انجام شد.
یافته‌ها. یافته های پژوهش نشان داد که حمایت سازمانی ادراک شده بر ابعاد رابطه‌ای (ضریب مسیر 0/651) و شناختی (ضریب مسیر 0/681) بازآفرینی شغل پرستاران تأثیر مثبت و معناداری دارد. در حالی که این رابطه در مورد بازآفرینی وظیفه‌ای معنادار نبود (آماره تی 0/836). علاوه بر این، درهم تنیدگی شغلی در رابطه بین حمایت سازمانی ادراک شده و همه ابعاد بازآفرینی شغل پرستاران نقش تعدیل کنندگی معناداری داشت (ضرایب مسیر 0/461، 0/472و 0/642).
نتیجه‌گیری. با توجه به اینکه یافته‌های این مطالعه نشان داد که حمایت سازمانی ادراک شده بر بازآفرینی شغل پرستاران در ابعاد رابطه‌ای و شناختی اثرگذار است، به مدیران و مسئولان دانشگاه علوم پزشکی قم پیشنهاد می شود در شرایط پیچیدگی مشاغل امروزی و لزوم در نظر گرفتن نقش پرستاران در طراحی مشاغلشان، برای ادراک کارکنان از حمایت سازمان اهمیت قابل ملاحظه‌ای قائل شوند.

کلید واژه ها: بازآفرینی شغل, حمایت سازمانی ادراک شده, درهم تنیدگی شغلی, پرستاران