چکیده
زمينه و اهداف: سکته مغزي تأثيرات پيش بيني نشده و مخربي در زندگي بيماران به جاگذاشته و کيفيت زندگي آنان را تحت تأثير قرار مي دهد. هدف از اين مطالعه بررسي کيفيت زندگي و عوامل مرتبط با آن در بيماران مبتلا به سکته مغزي در شهر تبريز بود.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر يک مطالعه ي توصيفي- تحليلي از نوع مقطعي بود. جامعه ي هدف مطالعه بيماران مراجعه کننده به بخش مغز و اعصاب بيمارستان رازي شهر تبريز با تشخيص سکته مغزي در سال 94 بودند، که با استفاده از روش نمونه گيري سرشماري، کيفيت زندگي 72 بيمار مبتلا به سکته مغزي توسط پرسشنامه کيفيت زندگي SIS-16 بررسي گرديد. براي بررسي ارتباط کيفيت زندگي با متغيرهاي دموگرافيکي و ويژگي هاي باليني از آزمون هاي تي و آنوواي يک طرفه استفاده شد و در نرم افزارSPSS نسخه 23 تحليل گرديد.
يافته ها: در اين پژوهش ميانگين کل نمره کيفيت زندگي بيماران 29/18±73/66 بود. طبق نتايج به دست آمده، متغيرهاي سطوح تحصيلات و خدمات فيزيوتراپي با کيفيت زندگي داراي رابطه معني داري بودند (5 0/0>p)؛ اما بين متغيرهاي جنسيت و تأهل با کيفيت زندگي، رابطه معني داري وجود نداشت. همچنين بين متغيرهاي باليني از قبيل نوع سکته مغزي، مدت زمان سپري شده از سکته مغزي و سمت مبتلا (راست يا چپ)، با کيفيت زندگي بيماران تفاوت معني داري مشاهده نشد.
نتيجه گيري: باتوجه به نتايج مطالعه حاضر کيفيت زندگي بيماران پس از ابتلا به سکته مغزي کاهش مي يابد که براي پيشگيري ازعواقب بيشتر اين بيماري و همچنين براي جبران و بهبود ضايعات ايجاد شده در اثر اين بيماري مي توان از خدمات توانبخشي استفاده نمود. لذا با توجه به اهميت خدمات توانبخشي براي اين بيماران پيشنهاد مي شود دسترسي (فيزيکي و مالي) بيماران به خدمات توانبخشي و مشاوره تسهيل گردد.