مدل سازی رشد واحدهاي فناور براي مراکز رشد فناوري سلامت‌، متناسب با مناطق کم برخوردار

چکیده

زمینه. اهمیت مدل‌سازی رشد واحدهای فناور برای مراکز رشد، در کاهش هزینه‌های مراکز رشد فناوری و شناسایی مسیر بهینه سیاست‌گذاری توسعه فناوری در دانشگاه‌ها می‌باشد. شناخت عوامل تأثیرگذار در رشد واحدهای فناور، به مراکز رشد کمک می‌کند به عنوان محیط میزبان رشد فناوری به طور کارآمدتری از رشد شرکت‌های دانش بنیان و تکامل و پیشرفت کارآفرینان دارای نوآوری حمایت کنند. هدف این مطالعه مدل‌سازی رشد واحدهای فناور برای مراکز رشد فناوری سلامت‌، متناسب با مناطق کم برخوردار است.
روش کار. مطالعه کنونی یک پژوهش کیفی- روایتی براساس مدل‌سازی ساختاری - تفسیری ISM است. در این مقاله داده‌ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 31 نفر از مدیران مراکز رشد، مدیران واحدهای مستقر در مراکز رشد و صاحب نظران حوزه کارآفرینی سلامت- که بر اساس روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب- و در سه مرحله کدگذاری مقوله‌های اصلی و فرعی شناسایی و استخراج شدند. سپس با استفاده از روش مدل‌سازی ساختاری- تفسیری ISM روابط مابین مولفه‌های تحقیق مشخص گردید.
یافته‌ها. براساس نتایج ISM «مدل‌سازی رشد واحدهای فناور برای مراکز رشد فناوری سلامت‌، متناسب با مناطق کم برخوردار» 8 مقوله از 25 مولفه استخراج شده از 213 کد گزاره‌های کلامی، در سه سطح طبقه‌بندی گردیدند. در سطح اول رشد واحدهای فناور؛ در سطح دوم زیرساخت‌ها و رشد برنامه‌ریزی شده و در سطح سوم شاخص‌های زیرساخت بیرونی، زیرساخت درونی، برنامه پذیرش، برنامه رشد، برنامه خروج قرار گرفتند.
نتیجه‌گیری. این پژوهش توانسته است چارچوب و روابط متغیرهای موثر بر رشد واحدهای فناور در مراکز رشد فناوری سلامت‌، دانشگاه‌های مناطق کم برخوردار (دانشگاه‌های تیپ 2 و 3) را شناسایی نماید و برای اولین بار رابطه زیرساخت درونی را به عنوان یک متغیر مستقل معرفی نماید که بیانگر تاثیر در پوشش ضعیف زیرساخت‌های منطقه‌ای می‌تواند باشد.