چکیده
زمینه. با توجه به پیشرفت و گسترش روزافزون علم پزشکی، نوآوری و ارتقای آموزش پزشکی جامعه‌نگر بر کیفیت خدمات پزشکی تاثیر بسزایی دارد. وجود خلاقیت و نوآوری در هر حیطه از آموزش پزشکی در بین اعضای هیأت علمی و عملکرد نوآورانه آنها می‌تواند بستر مناسبی را جهت ارتقای کیفیت آموزش علوم پزشکی فراهم نماید. در این میان مهارت خودرهبری و توسعه حرفه‌ای نقش سازنده‌ای در ارتقای دانش و مهارت‌های اعضای هیات علمی برای دستیابی به این اهداف بازی می‌کنند. این تحقیق با هدف «تعیین روابط خودرهبری با عملکرد نوآورانه شغلی با میانجی‌گری توسعه حرفه‌ای در اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز» انجام شد.
روش کار. مطالعه حاضر با بهره‌گیری از رویکرد کمّی و مشاهده ای انجام شد. روش تحقیق توصیفی و مبتنی بر مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال تحصیلی 1400-1401 که با توجه به منابع آماری تعداد 793 نفر بود. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 260 نفر تعیین شد. در این تحقیق از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای استفاده شد. ابزار مورد استفاده جهت گردآوری داده‌های مورد نیاز، پرسشنامه استاندارد نوآوری شغلی اتلای واکیف (Atalay & Akif) (1982)، پرسشنامه توسعه حرفه‌ای اعضای هیأت علمی داورپناه (1397) و پرسشنامه خودرهبری رحیمی و همکاران (1392) بود. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده‌های پژوهش، بررسی نرمال بودن متغیرهای مورد مطالعه و همچنین محاسبه ضرایب همبستگی بین آنها از نرم‌افزار SPSS 23 استفاده گردید و نرم افزار مورد استفاده برای محاسبه «الگوسازی معادله ساختاری» نرم‌افزار AMOS Ver. 23 بود.
یافته‌ها. در این تحقیق طبق جدول ماتریس همبستگی بین توسعه حرفه‌ای و خودرهبری و عملکرد نوآورانه همبستگی مستقیم و معنی‌داری وجود داشت. با توجه به نتایج تحلیل عاملی تأییدی و شاخص‌های ارزیابی، الگوهای اندازه‌گیری از برازش قابل قبولی برخوردار بودند. آلفای کرونباخ 82/ 0 بود. با توجه به مدل ضرایب استاندارد مدل پژوهش و جدول برآورد ضرایب اثرات مستقیم نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر نشان داد ضریب تاثیر خودرهبری بر نوآوری شغلی 37/ 0؛ ضریب تاثیر خودرهبری بر توسعه حرفه‌ای 38/ 0 و ضریب تاثیر توسعه حرفه‌ای بر نوآوری شغلی 31/ 0 بود.
نتیجه‌گیری. نتایج این پژوهش نشان داد خودرهبری و توسعه حرفه‌ای اعضای هیات علمی در عملکرد نوآورانه شغلی آنها تاثیر مثبت و معنی‌داری دارد. همچنین خودرهبری در توسعه حرفه‌ای اعضای هیات علمی نقش معنی‌داری دارد و نقش میانجی توسعه حرفه‌ای در رابطه بین خودرهبری و عملکرد نوآورانه شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تایید شد.