چکیده
زمینه. کاهش سطح فعالیت جسمانی در حال حاضر یک نگرانی جهانی است تا جایی که ترغیب به فعالیت جسمانی در سیاستهای فعلی بهداشت عمومی یک اولویت برای کشورهاست. بنابراین این مطالعه با هدف تبیین عوامل زمینهای موثر بر سیاستگذاری فعالیت جسمانی در ایران اجرا شد.
روش کار. در این مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل چارچوب که از آبان تا اسفند سال 1399 انجام شد. مشارکتکنندگان شامل 23 نفر از مطلعین کلیدی بودند که به صورت نمونهگیری هدفمند با حداکثر تنوع انتخاب و با انجام مصاحبههای نیمه ساختاریافته وارد مطالعه شدند. انجام مصاحبهها و تحلیل نتایج تا رسیدن به حد اشباع دادهها ادامه یافت. برای مدیریت دادهها از نرمافزار MAXQDA-10 استفاده شد.
یافتهها. عوامل مدیریتی- ساختاری، عوامل اجتماعی- فرهنگی، عوامل سیاسی (سیاستورزی، قانونی، بینالمللی)، عوامل موقعیتی (عوامل محیطی درک شده، تغییر در سبک زندگی مردم، محدودیتهای ناشی از کرونا) عوامل زمینهای اصلی بودند که از تحلیل دادهها استخراج شدند.
نتیجهگیری. یافتههای مطالعه نشان داد عوامل زمینهای متعددی در مسیر سیاستگذاری فعالیت جسمانی در ایران وجود دارد که بایستی در چرخه سیاستگذاری مورد توجه سیاستگذاران قرار گیرد.