بررسی نقش میانجی یادگیری‌زدایی در رابطه بین فرهنگ سازمانی و مدیریت دانش در بیمارستان‌های دولتی ایران

چکیده

زمینه. در مدیریت دانش سازمانی لازم است عوامل اجتماعی در کنار عوامل اقتصادی و فناوری مورد توجه قرار گیرد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه فرهنگ سازمانی و مدیریت دانش با در نظر گرفتن متغیر میانجی یادگیری‌زدایی است.
روش کار. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، یک مطالعه توصیفی همبستگی است. جامعه آماری، 450 نفر از کارکنان حوزه پشتیبانی بیمارستان­ های دولتی استان تهران (ایران) با روش سرشماری است که 420 نفر از آنها در پژوهش مشارکت نمودند. ابزار جمع ­آوری اطلاعات پرسشنامه های استاندارد فرهنگ سازمانی، مدیریت دانش و یادگیری ­زدایی بود. تجزیه و تحلیل داده ­ها با استفاده از مدل ­سازی معادلات ساختاری و توسط دو نرم ­افزار SPSS و AMOS انجام گرفته است.
یافته‌ها. نتایج پژوهش تاییدکننده ­ی روابط ساختاری مفروض بود؛ به‌طوری که فرهنگ سازمانی هم به‌طور مستقیم (0/34) و هم به‌­طور غیرمستقیم از طریق یادگیری­ زدایی (0/78) بر مدیریت دانش تاثیرگذار است. همچنین متغیر یادگیری‌زدایی به­ طور مستقیم بر مدیریت دانش تاثیر معنادار و مثبت داشت (0/55).
نتیجه‌گیری. با توجه به ارتباط مثبت فرهنگ سازمانی و مدیریت دانش و ایفای نقش یادگیری‌زدایی به عنوان متغیر میانجی در این ارتباط، تقویت فرهنگ سازمانی و بهبود ابعاد یادگیری‌زدایی، به پیاده‌سازی مدیریت دانش و توسعه آن در بیمارستان‌ها کمک می‌‌کند. نتیجه این وضعیت افزایش رضایت بیماران و بهبود کیفیت خدمات ارائه شده توسط مراکز درمانی خواهد بود.