شیوه‌های ترجیحی یادگیری در دانشجویان سال اول پزشکی: یک مطالعه توصیفی مقطعی

چکیده

زمینه. شناخت روش‌های سازماندهی و پردازش اطلاعات و تجربیات جدید توسط فراگیران، یکی از عوامل موثر بر فرآیند یاددهی یادگیری اثربخش است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوه‌های ترجیحی یادگیری (درک و پردازش اطلاعات)در دانشجویان سال اول پزشکی انجام شد.
روش کار. این مطالعه توصیفی مقطعی در نیمسال دوم سال تحصیلی 1402-1401 بر روی 180 نفر از دانشجویان سال اول پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام پذیرفت. ابزار جمع‌آوری داده‌ها یک پرسش‌نامه دو قسمتی شامل عوامل زمینه‌ای و پرسش‌نامه سبک‌های یادگیری کلب (KLSI) بود. داده‌ها از طریق شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون‌های کای اسکوئر (χ2) ، تی مستقل (t-test) و تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها. نتایج مطالعه نشان داد که شیوه یادگیری ترجیحی دانشجویان، مفهوم‌سازی انتزاعی (44/ 7 ± 89/ 33) و بعد از آن به ترتیب آزمایشگری فعال (77/ 9 ± 85/ 29) ، مشاهده تأملی (64/ 8 ± 77/ 29) و تجربه عینی (32/ 9 ± 49/ 26) بود. سبک‌های یادگیری غالب در دانشجویان به ترتیب، جذب کننده (3/ 38 درصد)، همگرا (2/ 32 درصد)، واگرها (8/ 22 درصد) و انطباق یابنده (7/ 6 درصد) بودند. بین شیوه‌های ترجیحی یادگیری در دانشجویان و متغیرهای جمعیت‌شناختی (جنس، وضعیت تأهل، سن، و وضعیت سکونت) تفاوت معناداری یافت نشد (P>0/05).
نتیجه‌گیری. نتایج حاکی از آن است که سبک یادگیری غالب، به عنوان عامل انحصاری در پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی نیست؛ بلکه نشان‌دهنده ترجیحات یادگیری دانشجویان است که می‌تواند در فرایند طراحی فرصت‌های یادگیری توسط اساتید مورد توجه قرار گیرد.